Zes jaar geleden kwamen Lisette en Mark samen om een bijzonder product op de markt te brengen: een hamburger van zeewier. De achtergrond van Mark als dierenrechtenactivist en Lisette als foodie bleek de ideale match voor een succesvol concept. Inmiddels kun je de Dutch Weed Burger bij 200 restaurants krijgen. Ik ontmoette Mark voor een inspirerend gesprek. Over lekker eten, veganisme en heel veel zeewier!

Hoe kom je er op, een zeewierburger?

"Het begon met ons idee om een nieuw plantaardig product met zeewier op de markt te zetten. Zeewier is namelijk heel duurzaam en voedzaam. Samen zijn we naar New York vertrokken, waar we met heel veel chefs over dit idee hebben gesproken. Toen is eigenlijk de Dutch Weed Burger geboren. De ideale manier voor mensen om eens iets met zeewier te proberen, omdat een hamburger heel toegankelijk is."

Hoe hebben jullie de zeewierburger aan de man gebracht?

"We zijn heel kleinschalig begonnen met het verkopen van burgers in een bakfiets, waarbij we ook heel brutaal voor de Mac Donalds zijn gaan staan. Daarna hebben we een keer op het festival Mystery Land gestaan en vanuit daar zijn we uitgebreid naar meerdere festivals. Inmiddels verkopen we de Dutch Weed Burger aan 200 restaurants in Nederland."

Wat hebben jullie geleerd in het ondernemerschap?

"In het begin namen we allerlei soorten opdrachten aan. Ik denk dat veel ondernemers zich hier wel in zullen herkennen. Je bent je merk en onderneming aan het opbouwen, dus pak je alles aan. Maar over de jaren heen zijn we wel kieskeuriger geworden. Want je kunt niet alles doen. Sommige festivals waren bijvoorbeeld niet winstgevend. Nu kiezen we alleen voor festivals die genoeg opleveren. En we focussen ons eigenlijk voornamelijk op de horeca."

Jullie burger is veganistisch. Wat is dat eigenlijk, veganisme?

"Als mensen aan veganisme denken, ligt de focus meestal op het eten. Veganisme gaat over het ‘niet gebruiken van dieren’. De manier waarop wij naar dieren kijken is soms best wel apart. Wat we nooit bij honden en katten zouden doen, dat doen we wel met varkens, koeien en kippen. Die hebben we blijkbaar in onze cultuur in het hokje ‘eetbaar’ geplaatst."

Veganisme heeft een lastig imago. Hoe komt dat denk je?

"Het heeft inderdaad niet zo'n stoer imago. Ik denk dat dit te maken heeft met de eetgewoonten van veganisten. Misschien als je de nadruk meer op de dieren legt, dat het veel stoerder wordt om veganistisch te zijn. Je komt op voor de dieren, zeg maar. Maar er zijn nog veel meer manieren om mensen te laten kennismaken met de leuke kanten van veganisme. Lisette heeft bijvoorbeeld een aantal kookboeken geschreven, waaronder ‘Man eat plant’. Hier staan lekkere recepten in maar ook interviews met mannelijke veganisten. Dan zie je dat het ook heel stoer kan zijn om veganistisch te eten."

Mensen zeggen vaak dat veganisme nogal extreem is. Is dat zo?

"Het ligt eraan hoe je het bekijkt. Wat we met dieren doen is soms ook extreem. Of de gevolgen die het heeft voor het klimaat. Mensen denken dat veganistisch eten heel ingewikkeld is, maar dat is het eigenlijk niet. Het is even een omschakeling in de producten die je gebruikt. In Amsterdam kun je genoeg inspiratie op doen. We hebben hier inmiddels een behoorlijk aantal veganistische restaurantjes en winkeltjes."

Waarom eten veganisten geen eieren en zuivel?

"Bij zuivel denken mensen vaak dat je geen dieren hoeft te doden. Voor eieren zijn echter ook legkippen nodig en die zijn na 12 maanden op. Bovendien is het zo dat haantjes geen eieren leggen en niet snel genoeg groeien om het vlees te kunnen gebruiken. Dus de haantjes worden na de geboorte al gelijk door de versnipperaar gedaan, ook in biologische veehouderijen. Bij koeien is dat hetzelfde. De mannetjes kunnen geen melk geven, dus die worden vetgemest en geslacht voor het vlees. De zuivelindustrie is in die zin ook de vleesindustrie."

De Weedburger is gemaakt van duurzaam zeewier. Vertel.

"Wij werken met ‘Zeewaar’ en zij produceren zeewier op een duurzame manier. Dat wil zeggen dat zij na het oogsten altijd weer nieuwe zeewier terugplanten. Maar je hebt ook ‘wilde’ zeewier, waarbij ze met boten zeewier gaan oogsten, zonder dat ze iets terugplanten. Zeewier is echter ook heel essentieel voor de natuur, want zeewier zorgt voor zuurstof. Dus als je geen zeewier terugplant, verstoor je het ecosysteem."

Hoe kun je als consument zeker weten of een product duurzaam is gemaakt of niet?

"Dat is heel lastig, omdat het niet zo zwart-wit is. Wij hebben bijvoorbeeld tomatenketchup uit Kenia. Je denkt snel dat lokale teelt altijd duurzamer is. In Nederland worden tomaten echter het hele jaar in de kas gekweekt. Dat kost veel meer energie dan de tomaten die vanuit Kenia met duurzaam transport naar Nederland worden vervoerd. Bovendien worden de tomaten in Kenia gedroogd, zodat het heel compact kan worden vervoerd. Of een product duurzaam is hangt dus af van waar het product wordt gemaakt, hoe het wordt geproduceerd en hoe het wordt vervoerd."

Wat is jullie toekomstdroom?

"Onze producten worden nu bij 200 restaurants verkocht in Nederland. Dat zouden we heel graag willen uitbreiden naar meer restaurants en uiteindelijk willen we ook naar het buitenland met onze producten."